هدیه خوب خدا...

دل خوش نزدیک است!
باورش کن!
وبگو!
داد بزن
آی  ای مردم شهر دل خوش نزدیک است
واگر شاعر باران و طبیعت پرسید : "دل خوش سیری چند!؟ "
دست در دست شعورش بدهیم
تا که با هم برسیم سر یک کوچه سبز
و نشانش بدهیم دل خوش یعنی که :
پدرت امشب هم به سلامت برگشت!
وقت صبحانه خدا
از سر سفره مهر لقمه عشق به مادر می داد
دل خوش یعنی که : 
خواهرت مثل تو خوشبختی را از لب پنجره آویزان کرد
یا همین کودک دیروز و پریروز خیال مرد امروز نگاهت شده است
دل خوش نزدیک است
دل خوش آنجایی است که هوایش همه از عطر کسی لبریز است
که تو از راه دراز از دل ابر امید از خدا هدیه گرفتی و سپس
شکر آن یادت رفت!
دل خوش چشمانی است
که در انبوهی هر غصه و غم
آن یکی لحظه شیرینش را
از سر شوف و شعف میچیند
دل خوش نزدیک است!
دل خوش یعنی که:
مثل هر صبح بهار از دل شبزده و سرد غرور
بر سر باغچه قلب همه
گرم و شیرین و پر از عشق بتابیم و سلامی بدهیم
تا دل بسته هر دانه مهر با حضور من و تو
تا خود سبز خدا رشد کند
دل خوش نزدیک است
پی آن تا ته دنیا ندویم
یا در اندیشه دیروز به آرامش آن شک نکنیم
دل خوش نزدیک است!
باورش کن
و بگو! داد بزن ! آی ای مردم شهر
دل خوش نزدیک است...

مهین رضوانی فرد
از مجله موفقیت