سلام...
بعضی روزها فکر میکنم بار گناهم...
کاری کرده با من که پیش تو رو سیاهم...
از خجالت بسته نگاهم...
درونم می سوزه از سوزش آهم...
یاد گرفتاریم می افتم...
یاد اون لحظه ای که می برنم...
بیاد غسل و کفنم...
یاد فشار قبرم وفریاد زدنم...
یاد عذاب و بدنم...
یاد اون لحظه ای که دوتا ملک سوال کنن...
یاد ساکت شدنم...
یاد اون شلاقایی که میزنن روی تنم...
که بگو خدات کیه...؟
قبلت کجاست...؟
چیه کتابتو اسم پیمبرتو بگو...
کمکم کن که نمونه...
جوابم توی گلو...
تو سوال اولی بگم علی(ع)
دیگه هرچی که بگن بگم حسین(ع)
من قبلتک ؟ حسیـــــــــــــــــــــــن
من کتابک؟ حسیـــــــــــــــــــــــن
من امامک؟ حسیـــــــــــــــــــــــن
من دینک؟ حسیـــــــــــــــــــــــن
دینم حسیـــــــن روحم حسیـــــــن عشقم حسیـــــــن اولحسیـــــــن آخر حسیـــــــن
مکه حسیـــــــن قبله حسیـــــــن زمزم حسیـــــــن صفا حسیـــــــن کعبه حسیـــــــن
دینم زینب و حسینه قبلم بین الحرمینه
سینه زن تو وقتی که میخواد بمیره...
دم آخر دم میگیره دم آخر دم میگیره...
اگه بگن حالت چطوره؟
میگه دلم چشم به راه مقدم حضرت امیره...
آخه شنیدم موقع مردن...
تو میای پا میذاری روی سرم...
خودت نگفتی که میام با پدرم؟
همراه جد اطهرم... باحسنم برادرم...
منتظرم باش که میام با مادرم...
اگه اومدی بالا سرم...
یه بار بگو به مادرت...
این بیچاره نوکرته...
بگو به بابات...
این غلام قنبرته...
بگو به امام مجتبی...
این دیوونه گریه کن مادرمه و مست تو و خواهرمه...
به مادرت بگو که این بنده اگر ناسپاسه...
ولی دلداده ی عطر گل یاسه...
تو عاشقی هر چی میدونه معلم عشقش عباســــــــــــــــه
دینم ولای عباسه قبلم برگ گل یاسه
دینم زینب و حسینه قبلم بین احرمینه
به خداااااااااااااااااااااااااااا
روی زمین یه شهر رویایی میبینم...
نگو دریایی میبینم...
چشامو میبندم و توی دلم یه کربلایی میبینم...
وقتی که از دور میرسی...
دو تا نور تا آسمون تلالوش تا کهکشون...
دیگه از کعبه نپرس نام و نشون...
اگه دیدی پاهات میلرزه...
تا حرم روی زمین بدنت رو بکشون...
دعا کن تا میرسی به قادریه...
بشینی رو پله های زینبیه...
تو همون جا با لطف ارباب...
نفس آخر بکشی...
با اون نفس نعره ی حیدر بکشـــــــــــــی...
علی علی علی علی علی...
التماس دعا...